Każdy, kto poszukuje pracy, prędzej czy później staje w obliczu wyzwania, jakim jest rozmowa kwalifikacyjna. Dla kandydata zaproszenie na tego typu spotkanie to pozytywny znak – jego CV wzbudziło zainteresowanie i zostało wybrane spośród wielu innych zgłoszeń. Z drugiej jednak strony jest to źródło stresu. Ważne jest zatem to, by zaprezentować się od jak najlepszej strony.

Grunt to solidne przygotowanie się do spotkania

Rozmowa kwalifikacyjna to kluczowy element procesu rekrutacji decydujący o przyjęciu konkretnego kandydata na określone stanowisko. Czas jej trwania wynosi przeciętnie od 15 do 20 minut, ale równie dobrze może ona zająć znacznie więcej czasu. Jest to podyktowane różnymi czynnikami takimi jak np. charakter pracy, o którą ubiega się kandydat. Z jego punktu widzenia najważniejsze jest to, aby: po pierwsze – zapanować nad stresem, który może skutecznie zniweczyć cały wysiłek, po drugie – solidnie się przygotować. W ramach przygotowań do rozmowy kwalifikacyjnej należy:

• zebrać możliwie jak najwięcej informacji na temat firmy, do której zostało złożone podanie,
• opracować odpowiedzi na pytania, które zwykle padają w trakcie rozmowy rekrutacyjnej.

Kandydat musi się liczyć z tym, że będzie pytany o rozmaite kwestie dotyczące m. in. oczekiwań finansowych, powodów zmiany miejsca pracy, planów zawodowych etc. Rekrutera będzie interesować również to, dlaczego rozmówca chce zatrudnić się właśnie w tej, a nie innej firmie. Im lepsze przygotowanie, tym mniejszy element zaskoczenia, ale jeśli już padnie niespodziewane pytanie, lepiej przez chwilę zastanowić się nad odpowiedzią niż powiedzieć coś, czego będzie się żałować.

Etapy rozmowy kwalifikacyjnej

Rozmowa kwalifikacyjna odznacza się pewną strukturą, w obrębie której wyróżnia się kilka etapów. Są to:

• Powitanie – mówi się, by nie oceniać drugiego człowieka po wyglądzie, ale prawda jest taka, że pierwsze wrażenie ma niejednokrotnie rozstrzygające znaczenie. W przypadku rozmowy kwalifikacyjnej nie wolno zaś pozwolić sobie na falstart, gdyż drugiej szansy nie będzie. Kandydat powinien zatem być punktualny – a nawet stawić się kilka minut przed umówioną godziną, a także zadbać o elegancki strój. Mile widziany jest biznesowy look plus do tego oczywiście ładna fryzura, wypielęgnowane paznokcie, przyjemny zapach etc. Witając się z rekruterem, należy mówić wyraźnie i powoli. Tu ważna uwaga – to on jako pierwszy podaje dłoń.
• Zajęcie miejsca – to tylko pozornie mało istotna sprawa. Jeżeli kandydat ma sposobność, powinien wybrać takie miejsce, które będzie dla niego najwygodniejsze. Nie jest wskazane siadanie naprzeciw nie zasłoniętego okna, ponieważ padające z niego światło utrudnia prowadzenie dialogu. A ważne jest to, by utrzymywać stały kontakt wzrokowy z rozmówcą oraz nie rozpraszać się. Zazwyczaj jednak to rekruter wskazuje kandydatowi miejsce – można ewentualnie go poprosić o przysłonięcie okna etc.
• Właściwa rozmowa – istotna dla jej przebiegu jest miła atmosfera. Należy przy tym pamiętać, iż istnieje pewna granica pomiędzy uprzejmością a asertywnością – równowaga w tym obszarze musi zostać zachowana. Kandydat powinien trzymać pewien dystans – w przeciwnym razie najprawdopodobniej wyjdzie na desperata rozpaczliwie zabiegającego o pracę. Pewność siebie, uśmiech, profesjonalizm – to klucz do sukcesu. Nie może tu też zabraknąć dozy swobody. Warto podejść do rozmowy kwalifikacyjnej jak do negocjacji – nie chodzi przecież o to, by jedynie oferować coś firmie, nie oczekując niczego w zamian. Nie tylko rekruter ma prawo zadawać pytania – działa to też i w drugą stronę. Poprzez zadawanie pytań dotyczących działalności firmy i przyszłej pracy, kandydat okazuje zainteresowanie – i punktuje w oczach pracodawcy.
Dobrym pomysłem jest uprzednie zaaranżowanie rozmowy w ramach przygotowań i nagranie jej. O pomoc można poprosić kogoś z rodziny lub znajomych. Ma to ten wielki plus, że da się dzięki temu wyłapać błędy, które popełnia się, nawet nie będąc tego świadomym.
• Zakończenie rozmowy – tej części nie należy przeciągać. Ma być krótko – wystarczy grzecznie podziękować za poświęcony czas. Potem trzeba już tylko czekać na wynik spotkania. Firmy mają na ogół w zwyczaju informować kandydatów nie tylko w przypadku pozytywnych rezultatów weryfikacji.

Rozmowa kwalifikacyjna rządzi się swoimi prawami. Obie jej strony są niejako zobligowane do zachowania wysokiej kultury osobistej i przestrzegania pewnych zasad, np. pracodawca nie powinien zadawać pytań o wyznanie religijne, orientację seksualną, sytuację rodzinną czy poglądy polityczne – kandydat nie ma zresztą obowiązku na tego typu pytania odpowiadać. W trakcie spotkania liczą się nade wszystko konkrety – nie jest to okazja do uskuteczniania osobistych wynurzeń i opowiadania o prywatnych sprawach. Kandydat powinien pamiętać także i o tym, by w żadnym wypadku nie wypowiadać się negatywnie na temat byłego pracodawcy, nie kłamać i unikać wodolejstwa. Nikt nie chce mieć w swoim zespole malkontenta, a co do podawanych informacji to nie kłopot w dzisiejszych czasach, aby je zweryfikować.

Bardzo często słyszymy o sytuacjach, w których pracodawcy nie traktują uczciwie swoich pracowników – nie wypłacają pieniędzy, poniżają, ośmieszają daną osobę przez dłuższy czas, co niekorzystnie wpływa na kondycję psychiczną i powoduje zaniżenie naszej samooceny. Mamy wtedy do czynienia z mobbingiem, którego zadaniem jest również pozbycie się pracownika z zespołu. Jeśli więc mamy do czynienia z jakąkolwiek sytuacją, w której czujemy się zgorszeni przez naszego pracodawcę, musimy dokładnie ustalić czy mamy do czynienia z mobbingiem, jeśli tak – należy podjąć odpowiednie działania, które zapewnią nam komfortową i uczciwą pracę.

Osoby niepełnosprawne borykają się z szeregiem problemów. Brak wind, podjazdów i przystosowanych łazienek to zaledwie kropla w morzu potrzeb. W kontekście problemu niepełnosprawności dodajmy jednak, że każdy chory ma prawo do korzystania z ulg i przywilejów. Jakie stopnie niepełnosprawności wyróżniamy? Komu przysługują szczególne uprawnienia? O tym można przeczytać w kolejnych akapitach tekstu.

Trzy stopnie niepełnosprawności

– znaczny,
– umiarkowany,
– lekki.

Przywileje osób niepełnosprawnych (tj. osób o znacznym bądź umiarkowanym stopniu niepełnosprawności)

• prawo do pracy w następującym wymiarze godzin: siedem godzin na dobę i trzydzieści pięć godzin tygodniowo,
• prawo do dodatkowej przerwy w pracy,
• prawo do dodatkowego urlopu – w wymiarze dziesięciu dni roboczych w roku kalendarzowym (urlop w wymiarze dziesięciu dni roboczych przysługuje pracownikowi nawet wówczas, gdy ten nie wystąpił ze stosownym wnioskiem do pracodawcy).

Czas pracy

Czas pracy osoby niepełnosprawnej (tj. osoby o znacznym bądź umiarkowanym stopniu niepełnosprawności) nie może przekraczać siedmiu godzin na dobę oraz trzydziestu pięciu godzin tygodniowo. Istotnym podkreślenia jest fakt, że niepełnosprawny pracownik nie może być zatrudniony w porze nocnej oraz w godzinach nadliczbowych.

Czas pracy osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności

Osoba posiadająca aktualne orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności, może pracować osiem godzin na dobę oraz czterdzieści godzin tygodniowo.

Uwaga!

Osoba niepełnosprawna ma prawo do stałego wynagrodzenia za pracę. Niedopuszczalne jest –aby skrócenie czasu pracy, miało wpływ na wysokość wynagrodzenia. Niepełnosprawny pracownik nie może być w żaden sposób dyskryminowany (zabraniają tego przepisy Kodeksu Pracy).

Prawo do dodatkowej przerwy

Osoba niepełnosprawna (o znacznym bądź umiarkowanym stopniu niepełnosprawności) ma prawo do ponadplanowej przerwy – w wymiarze 15 min.

Ulgi i dodatki przysługujące osobom niepełnosprawnym

• ulgi podatkowe,
• ulgi komunikacyjne,
• ulgi pocztowo – telekomunikacyjne,
• dodatki pielęgnacyjne,
• świadczenia pomocy społecznej.

Korzyści wynikające z zatrudnienia osoby niepełnosprawnej

– możliwość zwolnienia pracodawcy z obligatoryjnych wpłat na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON),
– możliwość budowania pozytywnego wizerunku firmy (zakłady pracy, w których zatrudniane są osoby niepełnosprawne, uchodzą za bardziej troskliwe i przyjazne),
– zwrot kosztów związanych z zatrudnieniem osoby niepełnosprawnej/osób niepełnosprawnych (m.in. zwrot kosztów dotyczących szkolenia, wynagrodzenia, przystosowania tworzonych bądź istniejących stanowisk pracy).

Uwaga!

Pracodawca (który zamierza zatrudnić osobę niepełnosprawną/osoby niepełnosprawne) może sam poszukać pracownika. W tym celu powinien udać się do Powiatowego Urzędu Pracy (PUP) bądź do Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych, tj. organizacji, która zajmuje się pośrednictwem pracy dla osób niepełnosprawnych.

Obowiązki pracodawcy

Mając pełną świadomość dysfunkcji pracownika, szef zobligowany jest do stworzenia odpowiedniego stanowiska pracy (tj. stanowiska przystosowanego do indywidualnych potrzeb podwładnego). Pracodawca musi zadbać o to, by – schody, windy, drzwi i okna, gwarantowały podwładnym bezpieczeństwo użytkowania.

W jakich okolicznościach osoba o znacznym bądź umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, ma prawo do nieobecności w pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia?

Istnieją dwa zasadnicze przypadki:

1). Po pierwsze: w sytuacji, gdy pracownik uczestniczy w turnusie rehabilitacyjnym (w wymiarze dwudziestu jeden dni) i co istotne – nie częściej niż raz w roku.

2). Po drugie: gdy podwładny jest zobowiązany do wykonania szeregu badań specjalistycznych bądź zabiegów leczniczych/usprawniających. Prawo do wynagrodzenia można zachować również w sytuacji, gdy zachodzi konieczność uzyskania sprzętu ortopedycznego bądź jego naprawy.

Szkolenia dla osób niepełnosprawnych

Osoba niepełnosprawna (chcąca podwyższyć kwalifikacje zawodowe) może skorzystać ze szkolenia. Kluczowym jest jednak fakt, że musi spełniać jeden z poniższych warunków:

– powinna być zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako: bezrobotna bądź poszukująca pracy. Będąc osobą bezrobotną, niepełnosprawny ma prawo do szkoleń, stażu, prac interwencyjnych, studiów podyplomowych, przygotowania zawodowego dorosłych oraz bonu szkoleniowego/stażowego/na zasiedlenie.

Uwaga!

Osoba niepełnosprawna zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy (jako bezrobotna bądź poszukująca pracy) może otrzymać dofinansowanie na rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej bądź rolniczej.

Podsumowanie

Praca stanowi kluczowy element życia człowieka. Każdy (zarówno zdrowy, jak i niepełnosprawny pracownik) ma prawo do podjęcia zatrudnienia. Istotne jest jednak, aby znać swoje przywileje i wiedzieć, kiedy można prosić o pomoc. Wartym podkreślenia jest również fakt, że każdy z nas dysponuje szeregiem praw.

Szukanie pracy wymaga czasu. Zdarza się jednak, że dążenie do celu nie przynosi pożądanych efektów. Aby pracodawca zwrócił uwagę na Twoją kandydaturę, powinieneś zbudować profesjonalne CV. „Dobre” Curriculum Vitae (CV/życiorys) to przepustka do lepszej pracy/posady. Im więcej uwagi poświęcisz pisaniu CV, tym więcej otrzymasz ofert. Jakie kroki poczynić, aby zostać zaproszonym na rozmowę kwalifikacyjną? Które elementy należy zawrzeć w Curriculum Vitae? O tym dowiesz się z dalszej części artykułu.

Utrata pracy to bardzo aktualny temat. I choć nie dopuszczamy do siebie negatywnych emocji, widmo zwolnienia krąży nad nami w dzień i w nocy. „Utrata pracy? Mnie to nie dotyczy”. Cóż, nawet najlepsi „odpadają”.

Praca sezonowa to doskonały sposób, aby podreperować domowy budżet. Zanim jednak zdecydujemy się na jedną z form zatrudnienia, oceńmy indywidualne możliwości. Działalność sezonową (jak wynika z nazwy) cechuje sezonowość. Co to oznacza? W praktyce oznacza to tyle, że praca wykonywana jest bardzo intensywnie, w trakcie trwania danej pory roku – czyli sezonu. Istotnym podkreślenia jest fakt, że na najwyższe wynagrodzenia (we wspomnianej kwestii) mogą liczyć osoby z dużym doświadczeniem zawodowym.

Pieniądz rządzi światem, wobec tego każdy z nas pragnie posiadać wystarczającą ilość środków pieniężnych. Nie zawsze dysponujemy taką kwotą, jaką chcielibyśmy mieć, dlatego dobrym rozwiązaniem wydaje się dodatkowa praca. Jaką formę zatrudnienia wybrać? Na którą umowę zwrócić szczególną uwagę? Na te oraz inne pytania odpowiemy w dalszej części artykułu.